Środkowoeuropejski, Niż
 
Encyklopedia PWN
Środkowoeuropejski, Niż,
podobszar fizycznogeogr. w Europie Zachodniej i Europie Środkowej, pomiędzy M. Północnym, Skagerrakiem, Kattegatem oraz M. Bałtyckim na zachodzie i północy, Niz. Wschodnioeuropejską na wschodzie oraz Wyż. Małopolską, Masywem Czeskim, Średniogórzem Niemieckim i Basenem Paryskim na południu; w Polsce, Niemczech, Danii, Holandii, Belgii oraz częściowo Francji i Rosji (obwód królewiecki).
Rozległa nizina rozciągająca się od delty Mozy, Skaldy i Renu na zachodzie poza dolną i środkową Wisłę na wschodzie; zbud. z czwartorzędowych piasków, glin i iłów osadzanych podczas kolejnych zlodowaceń; maks. wys. 329 m (Wieżyca, na Pojezierzu Kaszubskim); klimat umiarkowany z przeważającym wpływem oceanicznych mas powietrza; średnie roczne opady 450–700 mm, temp. 7–9°C; roślinność typu subatlantyckiego; N.Ś. zajmuje ok. 60% pow. Polski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia