NIEMCY
Encyklopedia PWN
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
społeczności trwale zamieszkujące pewne terytorium (zwłaszcza państwa), różniące się od większości jego mieszkańców lub od społeczności panującej politycznie cechą lub cechami, które powodują uznawanie ich w świadomości społecznej za odmienne, a w stosunkach społecznych wywołują nieraz dyskryminację; cechami takimi bywają zwłaszcza: religia, język, świadomość narodowa, kultura itd. Współcześnie pojęcie „mniejszość” jest rozumiane coraz szerzej, np. mniejszości seksualne, kobiety jako mniejszość upośledzona.
okupacja niemiecka ziem polskich 1939–45,
policyjno-wojskowy system administracji III Rzeszy na terytorium II RP, zajętym IX 1939 w wyniku niemieckiej agresji oraz po podziale państwa polskiego, dokonanym przez Niemcy i ZSRR (na podstawie układu o przyjaźni i granicy, zawartego 28 IX 1939, korygującego ustalenia paktu Ribbentrop–Mołotow z 23 VIII 1939).
powstanie warszawskie 1944,
wystąpienie zbrojne AK przeciw Niemcom rozpoczęte 1 VIII w Warszawie.