Konwencja
Encyklopedia PWN
szczególna sytuacja prawna określonej grupy urzędników państw. (występujących w imieniu państwa za granicą), polegająca gł. na wyłączeniu ich spod jurysdykcji sądów i władz państwa przyjmującego oraz korzystaniu przez nich z prawnych przywilejów, zwłaszcza celnych i podatkowych, w celu zapewnienia im bezpiecznego i swobodnego wykonywania funkcji urzędowych w interesie państwa wysyłającego.
med., psychol. człowiek w pierwszym okresie postnatalnego rozwoju osobniczego (ontogeneza), od chwili urodzenia do zakończenia procesu wzrastania;
aneks stanowiący integralną część 4. konwencji haskiej z 18 X 1907 (haskie konferencje i konwencje w sprawie pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych oraz prawa wojny);
osoby należące do sił zbrojnych strony wojującej i osoby zrównane z nimi wobec prawa, które zostały wzięte do niewoli;
zbiór przepisów regulujących zachowanie się statków wodnych znajdujących się na powierzchni morza oraz na akwenach śródlądowych dostępnych dla statków mor.;
zespół norm regulujących stosunki prawne związane z lotnictwem i przestrzenią powietrzną.
