jeńcy
 
Encyklopedia PWN
jeńcy,
osoby należące do sił zbrojnych strony wojującej i osoby zrównane z nimi wobec prawa, które zostały wzięte do niewoli;
sytuację prawną jeńców reguluje m.in. regulamin haski z 1907 i trzecia konwencja genewska z 1949; w czasie II wojny światowej obowiązywała konwencja genewska z 1929; Polska jest stroną wszystkich konwencji; konwencja z 1949 wymaga humanitarnego traktowania jeńców, zapewnienia im bezpieczeństwa, wyżywienia, opieki med., zaspokajania potrzeb kult. i rel. oraz repatriowania po zakończeniu wojny; jeńcy znajdują się we władzy państwa, a nie osób prywatnych, czy też oddziałów wojska. Prawa jeńców często nie były przestrzegane w czasie II wojny światowej przez Niemcy, Japonię i ZSRR.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia