Klejenie

Encyklopedia PWN

lotn. element organizmu biol. lub konstrukcji techn. ukształtowany tak, aby w wyniku ruchu w powietrzu z odpowiednią prędkością powstawała siła aerodynamiczna umożliwiająca lot. S. występują u większości owadów, u ptaków i nietoperzy (skrzydła; ).
warstwa zestalonego lub utwardzonego kleju znajdująca się między elementami klejonymi, związana z ich powierzchnią siłami adhezji i wykazująca spójność wewn. (kohezję), podstawowa część złącza klejowego.
stewa
[niem.],
żegl. element szkieletu kadłuba statku wodnego;
rodzaj szkła specjalnego, szkło płaskie, które w wyniku specjalnej obróbki (hartowanie) po rozbiciu rozpada się na małe kawałki o zaokrąglonych, nie kaleczących krawędziach;
wodny roztwór krzemianów(IV): sodu (sz.w. sodowe) lub potasu (sz.w. potasowe) zawierający wodorotlenek sodu lub potasu (zapobiega hydrolizie krzemianu);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia