Klejenie
Encyklopedia PWN
żywice syntet. przeznaczone do bezpośredniego przetwórstwa (np. do wytwarzania odlewów — żywice lane lub odlewnicze) bądź zastosowania (do klejenia, impregnacji).
ros. lud. instrument muz., z grupy chordofonów szarpanych, o trójkątnym (czasami owalnym) korpusie rezonansowym, wypukłym spodzie klejonym z deseczek i średniej długości szyjce, zakończonej płaską główką;
blachownica, konstrukcja blachowa,
konstrukcja, zwykle stal., z blach usztywnionych kątownikami i płaskownikami;
chryzokola
minerał, hydroksokrzemian miedzi i glinu (Cu,Al)8[(OH)12|(Si2O5)4];
[gr. chrysós ‘złoto’, kólla ‘klej’],
Clay Belt
obszar roln. w Kanadzie (prow. Ontario i Quebec), na południe od Zat. Hudsona;
[kleı b.],
bokser amerykański, → Ali Muhammad.