Grecji
Encyklopedia PWN
termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.
archeologia
nauka historyczna badająca przeszłość dawnych społeczeństw (głównie na podstawie wykopalisk), źródłoznawcza dziedzina szeroko pojmowanej historii (łącznie z prahistorią).
[gr. archḗ‘zasada’, ‘podstawa’, ‘starożytny’, ‘dawny’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
Aromuni, Wołosi, nazwa własna Armâni,
zespół rom. mniejszości etnicznych mieszkających w rozproszeniu na Płw. Bałkańskim, w górskich regionach północnej i środkowej Grecji, południowo-wschodniej Albanii, południowej Macedonii Północnej i Dobrudży w Rumunii, na emigracji gł. w Niemczech, Francji i Ameryce Północnej;
m. w zachodniej Grecji (Epir);
Athos, Ajon Oros, staroż. Akte,
półwysep w Grecji, wschodnie odgałęzienie Półwyspu Chalcydyckiego, między Zatoką Orfańską na wschodzie a zatoką Singitikos na zachodzie;
atomiści
filozofowie głoszący, że Wszechświat i wszystkie jego części są zbudowane z atomów (atomistyczne teorie);
[gr.],
