Etyka
Encyklopedia PWN
apatia
filoz. jedno z podstawowych pojęć etyki w filozofii greckiej, wprowadzone przez Akademię Platońską, oznaczające pozytywny stan duszy (heksis) wyzwolonej od afektów, niewzruszoność;
[gr. apátheia < apathḗs ‘nie doznający’],
twórczość nauk. ludów zamieszkujących kalifat arabsko-muzułmański (Arabów, Persów, Żydów i in.), powstająca w języku arabskim od VII w. n.e.
miesięcznik przeznaczony dla profesjonalistów z dziedziny architektury i budownictwa;
aretologia
filoz. nauka o cnotach, dział etyki;
[gr. aretḗ ‘dzielność’, ‘cnota’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
Arnold de Villanova, ur. 1240(?), Aragonia, zm. 6 IX 1311, na morzu między Neapolem a Genuą,
kataloński lekarz i alchemik;
