Descartes
Encyklopedia PWN
filoz. cecha rzeczy wyrażająca się w zajmowaniu przez daną rzecz konkretnego fragmentu przestrzeni;
filoz.:
Spinoza Baruch, Benedictus Despinoza, Benedictus d’Espinoza, ur. 24 XI 1632, Amsterdam, zm. 21 II 1677, Haga,
filozof holenderski, jeden z głównych przedstawicieli nowożytnego racjonalizmu.
hiszp. jezuita, zw. Doctor Eximius; jeden z najwybitniejszych filozofów i teologów XVI w.;
substancjalizm
ogólna nazwa poglądów przeciwstawnych fenomenalizmowi, wg których istnienie przysługuje jedynie substancji; m.in. Arystoteles, scholastyka, R. Descartes, B. Spinoza.
[łac. substantialis ‘istotny’],
szkotyzm, skotyzm,
doktryna filozoficzno-teologiczna Jana Dunsa Szkota, a także ogólna nazwa kierunków myślowych nawiązujących do tej doktryny;