Descartes
Encyklopedia PWN
grupa filozofów rozwijająca podstawowe założenia filozofii W. Ockhama (okhamizm);
filoz. poczucie towarzyszące uznawaniu twierdzeń (sądów), które uznającemu je wydają się tak niewątpliwe i pewne, że nie sposób im rozsądnie zaprzeczyć;
okres w dziejach kultury europejskiej od końca XVII w. (w Polsce od połowy XVIII w.) do początku XIX w.
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M(x, y), dla których odległości od 2 danych punktów F1 i F2 (ognisk), pomnożone odpowiednio przez 2 dane liczby rzeczywiste m1 i m2 (różne od 0), dają w sumie stałą liczbę c: m1 · MF1 + m2 · MF2 = c;
personalizm
nurt współczesnej filozofii europejskiej akcentujący autonomiczną wartość osobowości w analizie rzeczywistości i bytu ludzkiego.
[łac. persona ‘osoba’],
pole fizyczne, pole sił,
forma materii pośrednicząca we wzajemnym oddziaływaniu jej form korpuskularnych (np. ciał niebieskich, cząsteczek, atomów, cząstek elementarnych).
