Całkowe

Encyklopedia PWN

transformata
[łac.],
mat. pojęcie z zakresu teorii operatorów (operator, mat. , operatorowy rachunek), oznaczające funkcję będącą wynikiem transformacji (przekształcenia) całkowej pewnej funkcji;
dział współczesnej matematyki pozwalający ująć jednolicie, dzięki połączeniu metod analizy matematycznej, topologii i algebry, wiele zagadnień z różnych dziedzin: równań całkowych, rachunku wariacyjnego, równań różniczkowych, teorii aproksymacji, algebry liniowej, funkcji rzeczywistych, fizyki matematycznej, teorii grup i wielu innych.
dział matematyki rozwinięty w latach 60. XX w. przez A. Robinsona, będący ścisłą realizacją pochodzącej z XVII w. koncepcji G.W. Leibniza, który chciał oprzeć cały rachunek różniczkowy i całkowy na pojęciu nieskończenie małej;
Bergman Stefan, ur. 5 V 1895, Częstochowa, zm. 6 VI 1977, Palo Alto,
matematyk;
Bernoulli
[bernụli]
Johann (Jean), ur. 27 VII 1667, Bazylea, zm. 1 I 1748, tamże,
brat Jakoba, ojciec Daniela, szwajcarski matematyk i fizyk;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia