Bobrze
Encyklopedia PWN
środkowa część Wyżyny Kieleckiej, między Wzgórzami Łopuszańskimi na zachodzie a Wyżyną Sandomierską na wschodzie;
pasmo górskie w Sudetach Środkowych, na zachodzie oddzielone dolinami Bobru i Nysy Szalonej od G. Kaczawskich, a na wschodzie doliną Bystrzycy od G. Sowich;
miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, na Pogórzu Izerskim, nad Bobrem, w Parku Krajobrazowym Doliny Bobru.
nadwodna budowla (zw. też chatką) wznoszona przez bobry z chrustu, liści, oblepiana z zewnątrz mułem; zakładane wówczas, gdy ukształtowanie terenu uniemożliwia kopanie nor mieszkalnych.
Bobrowice, Borowice,
w. gminna w woj. lubuskim (pow. krośnieński), między rz. Bóbr a Kanałem Bobrzańskim (łączy Jez. Dychowskie z Bobrem poniżej Nowogrodu Bobrzańskiego);
powiat ziemski w południowo-zachodniej części woj. dolnośląskiego, na południu graniczy z Czechami;
