Białką
Encyklopedia PWN
komórkowa błona, plazmolema, plazmalemma, błona plazmatyczna,
biol. jeden z rodzajów błon komórki otaczający każdą komórkę prokariotyczną i eukariotyczną; oddziela cytoplazmę od środowiska zewnętrznego komórki.
proteasomy
struktury występujące w komórkach pro- i eukariotycznych w postaci dużych kompleksów enzymatycznych, stanowiących pozalizosomowy proteolityczny system służący do degradacji zbędnych lub uszkodzonych białek;
[gr.],
białkomocz, proteinuria,
med. obecność białka ustrojowego w moczu w ilości przekraczającej fizjologiczną;
produkty otrzymywane gł. z surowców roślinnych, także zwierzęcych lub biomasy drobnoustrojów;
białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.
proteomika
biochem. gałąź nauki, z pogranicza biochemii białek i biologii molekularnej, zajmująca się badaniem proteomów, uważana także za gałąź genetyki, gdyż bada jakościowo i ilościowo ekspresję genu na poziomie działania białek w komórce w określonym czasie.
[ang.],