Robotnicza Partia Polskich Socjalistów

Robotnicza Partia Polskich Socjalistów (RPPS),

partia polit. utworzona IV 1943 w wyniku przekształcenia organizacji Polscy Socjaliści;

RPPS negatywnie oceniała politykę rządu RP na uchodźstwie, Delegatury Rządu RP oraz PPS-WRN, odrzucała współpracę z PPR; opowiadała się za utworzeniem rządu lud. i przeprowadzeniem socjalist. reform społ. po wyzwoleniu kraju; organizacja bojowa Milicja Ludowa Robotniczej Partii Polskich Socjalistów, IV 1943 weszła w skład Polskiej Armii Ludowej; XI 1943 RPPS współtworzyła Nacz. Kom. Ludowy Zjedn. Stronnictw Demokr. i Socjalist., a II 1944 Centralizację Stronnictw Demokratycznych, Socjalistycznych i Syndykalistycznych; przewodniczący P. Gajewski; XII 1943 grupa działaczy, łamiąc stanowisko zjazdu partii, podjęła współpracę z PPR i dokonała rozłamu w partii, jej przedstawiciele weszli w skład Krajowej Rady Narodowej i podporządkowali dowództwu AL część oddziałów Milicji Lud. RPPS; przewodniczący Tymczasowego Centralnego Kom. Wykonawczego E. Osóbka-Morawski; V 1944 pozostała część RPPS odrzucająca współpracę z komunistami, zmieniła nazwę partii na PPS-Lewica; organy prasowe: „Robotnik” (1944 wyd. odrębnie przez obydwa odłamy), „Barykada Wolności”; VII 1944 przedstawiciele RPPS uczestniczyli w powołaniu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego; IX 1944 RPPS współtworzyła tzw. odrodzoną PPS.