chemia
Encyklopedia PWN
chemia
nauka przyrodnicza zajmująca się budową, właściwościami substancji, ich jakościowymi i ilościowymi przemianami, warunkami, w których te przemiany zachodzą i efektami energetycznymi oraz zjawiskami, głównie elektrycznymi, które im towarzyszą.
[gr. chēmeía ‘magia’],
dział chemii zajmujący się wszystkimi znanymi pierwiastkami chem, zarówno występującymi w przyrodzie, jak i otrzymywanymi sztucznie, oraz ich połączeniami, z wyjątkiem tych związków węgla, które są węglowodorami i ich pochodnymi;
chemia fizyczna, fizykochemia,
fiz. dziedzina przyrodoznawstwa, na pograniczu chemii i fizyki, opisująca i tłumacząca reakcje chem. i właściwości związków chemicznych, ich mieszanin i materiałów z nich tworzonych, w oparciu o teorie i metody fizyki.
nauka zajmująca się chem. i fizykochemicznymi właściwościami promieniotwórczych izotopów pierwiastków, zarówno naturalnych, jak i otrzymanych w sztucznych reakcjach jądrowych;
dział chemii teoret. zajmujący się badaniem układów chem. za pomocą metod mechaniki kwantowej;
chemia organiczna, chemia związków węgla,
dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, reakcjami oraz syntezą i zastosowaniem związków organicznych;
