• naczynie robocze koparki — zgarniarki, ciągnione liną i odspajające urobek, a także element przenośnika zabierakowego (zgarniakowego) mocowany do cięgna, przesuwający materiał wzdłuż koryta lub rynny.
  • zgazowanie, półspalanie,
    przemiana paliw stałych lub ciekłych w paliwa gazowe przebiegająca pod działaniem tlenu w wysokiej temperaturze, niekiedy w obecności katalizatora;
  • zgazowanie w złożu cienkich pokładów węgla (pozyskiwanie węgla z takich złóż klas. metodami górniczymi jest nieekon.).
  • jeden z prostych stanów odkształcenia ciała, występujący wtedy, gdy dwie, początkowo wzajemnie równoległe płaszczyzny przekroju poprzecznego, nachylają się względem siebie o pewien kąt, zw. kątem obrotu;
  • Zglenicki Witold Leon, ur. 6 I 1850, Wargawa Stara k. Kutna, zm. 19 VII 1904, Baku,
    inżynier górnik, geolog;
  • zgład, szlif,
    próbka metal. o płaskiej, wypolerowanej powierzchni, przeznaczona do badań metalograficznych.
  • ciężka walcarka półwyrobów przeznaczonych do dalszej obróbki plast. w walcowni kęsów, blach lub bruzdowej (walcami o beczkach z wytoczonymi bruzdami);
  • operacja obróbki plast., podczas której poprzez ściskanie zmniejsza się grubość materiału;
  • tłoczenie przez wyoblanie połączone z jednoczesnym pocienianiem ścianki lub tylko przez pocienianie ścianki (np. naczynia cylindrycznego) przez rozwalcowywanie rolką po uprzednim umieszczeniu naczynia na trzpieniu (wzorniku);
  • zespół zmian zachodzących w metalu lub stopie wywołanych obróbką (przeróbką) plast. na zimno;
  • zgorzelina, pot. zendra,
    warstwa tlenków metali powstająca na powierzchni przedmiotów metalowych podczas nagrzewania ich do wysokich temperatur w atmosferze utleniającej (z. pierwotna) lub podczas obróbki na gorąco i chłodzenia (z. wtórna);
  • maszyna włók. do zgrzeblenia;
  • zgrzeblenie, gręplowanie,
    włók. jedna z operacji formowania przędzy, której gł. celem jest rozluźnianie warstwy włókien — podział pęczków na pojedyncze włókna za pomocą obić zgrzeblących zgrzeblarki;
  • miejsce połączenia elementów zgrzewanych.
  • proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. stopów metali i tworzyw sztucznych, przez podgrzanie brzegów łączonych części do stanu ciastowatego i dociśnięcie wzajemne łączonych przedmiotów w miejscu z.
  • zgrzewanie (prowadzone w komorach próżniowych lub osłonie gazów obojętnych) wykorzystujące dyfuzję rozgrzanych metali w miejscu przylegania łączonych elementów;
  • zgrzewanie oporowe punktowe z uprzednim wytłoczeniem garbów w miejscach, gdzie mają powstać zgrzeiny;
  • zgrzewanie oporowe z nadtopieniem łączonych powierzchni, któremu towarzyszy silne iskrzenie;
  • zgrzewanie przedmiotów metal. prądem elektr. przemiennym lub stałym, wykorzystujące opór elektr. na styku łączonych części do nagrzania metalu do stanu plast.;
  • zgrzewanie, przy którym nagrzewanie jest wynikiem wzajemnego tarcia (dzięki dociskowi i obrotom) powierzchni łączonych;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia