-
zawołanie, proklama,początkowo bojowe hasło stanowiące znak rozpoznawczy rodu rycerskiego, następnie nazwa oznaczająca ród, używana łącznie z herbem, nie wiążąca się z nim pojęciowo;
- socjol. zespół czynności wyodrębnionych w ramach społecznego podziału pracy, wymagający przygotowania (kwalifikacji), wykonywany przez jednostkę stale lub dorywczo, stanowiący dla niej źródło utrzymania i określający pozycję społeczną;
- szpadzista;
- jedna z praktyk medytacyjnych stosowana przez adeptówi nauk zen i mnichów w klasztorach buddyjskich w Japoniiw celu osiągnięcia satori;
- zwykły środek odwoławczy od postanowień i zarządzeń wydawanych w postępowaniu sądowym (cywilnym, adm. i karnym);
- w. w woj. małopol. (pow. tatrzański, gmina Poronin), na Pogórzu Spisko-Gubałowskim;
- miasto w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, na Równinie Wołomińskiej, we wschodniej części aglomeracji warszawskiej.
- dzielnica przem.-mieszkaniowa w północnej części Dąbrowy Górniczej (woj. śląskie);
- m. powiatowe w województwie dolnośląskim, w północnej części Obniżenia Otmuchowskiego, nad Budziówką (lewy dopływ Nysy Kłodzkiej) i jej prawym dopływem Potokiem Młynówka.
- krajczy kor. od 1612, podczaszy kor. od 1619, kasztelan krak. od 1620.
-
Zbaraski Krzysztof, książę, ur. 24 VII 1579, Krzemieniec (Wołyń), zm. 6 III 1627, Końskowola k. Puław,brat Jerzego, koniuszy koronny;
-
Zbaraż, Zbarazh,m. na Ukrainie, w obwodzie tarnopol., nad Gniezną (dopływ Seretu).
-
Zbawiciel, gr. Soter,w Biblii Bóg lub jego wysłannik, ratujący ludzi od niebezpieczeństwa;
-
Zbawiciela, Order, gr. Tạghma tu Sotịros,najstarsze i najwyższe odznaczenie gr.;
- termin rel. oznaczający ratunek przynoszony człowiekowi przez bóstwo;
- sekretarz król., biskup przemys. od 1677, warmiński od 1688;
- miasto w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, na zachodnim skraju Bruzdy Zbąszyńskiej.
- miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w Bruździe Zbąszyńskiej, nad Obrą i Jez. Zbąszyńskim.
- ucieczki chłopów XII–XIX w. ze wsi, w których mieli gospodarstwa lub służyli w folwarkach, w celu poprawy warunków bytu;
- forma zdobywania pożywienia polegająca na zbieraniu płodów dziko rosnących roślin;