włókna poliuretanowe
 
Encyklopedia PWN
włókna poliuretanowe,
włókna syntetyczne otrzymywane z polimerów, w których cząsteczkach występują wiązania uretanowe –NH–CO–O–;
w.p. formuje się ze stopu (włókna chemiczne); wykazują właściwości podobne do właściwości włókien poliamidowych, mają jednak mniejszą wytrzymałość na zrywanie, niższą temperaturą topnienia, mniejszą higroskopijność, większą sztywność, są od nich bardziej odporne na działanie kwasów, alkaliów i rozpuszczalników org.; stosowane tylko na wyroby techn. (gł. do produkcji żyłki i szczeciny). W elastycznych w.p. tworzywem włóknotwórczym jest częściowo usieciowany kopolimer blokowy poliuretanowo-mocznikowy, w którym występują (na przemian) segmenty twarde, nadające włóknom wytrzymałość, i miękkie — nadające elastyczność; charakterystyczna dla tych włókien bardzo duża rozciągliwość (500–800%) jest połączona ze zdolnością do sprężystego powrotu, podobnie jak w przypadku włókien gumowych, od których w.p. mają większą wytrzymałość na zrywanie i ścieranie oraz większą odporność chem.; stosowane (w połączeniu z innymi włóknami syntet. lub naturalnymi) do wyrobu odzieży sport., gorsetów, wyrobów pończoszniczych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia