warzywne rośliny
 
Encyklopedia PWN
warzywne rośliny, warzywa,
jednoroczne, dwuletnie lub wieloletnie rośliny zielne służące w całości lub w części (np. owoce, nasiona, pędy, liście, ogonki liściowe, kwiatostany, korzenie), bez techn. przerobu, jako pożywienie człowieka;
są spożywane na surowo lub po ugotowaniu, w stanie świeżym, także w przetworach; niektóre, np. chrzan, czosnek, papryka ostra, są używane jako przyprawy. Uprawa roślin warzywnych wchodzi w zakres warzywnictwa; rośliny warzywne należą do wielu rodzin bot. i pochodzą z różnych stref klim.; w warunkach klimatu umiarkowanego Polski uprawia się w polu ok. 50 gat.; rośliny o większych wymaganiach cieplnych i długim okresie wegetacji, jak pomidor, papryka, uprawia się z rozsady produkowanej w inspektach lub cieplarniach. Rośliny warzywne odgrywają bardzo ważną rolę w odżywianiu człowieka — stanowią źródło witamin, zwłaszcza wit. C i prowit. A, związków miner. oraz błonnika, a warzywa strączkowe są ponadto bogatym źródłem białka roślinnego; ważną zaletą roślin warzywnych jest wysoka wartość biol. i dietetyczna (m.in. działanie odkwaszające, zapobieganie niektórym chorobom) przy na ogół niskiej wartości energetycznej.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Szczaw zwyczajny (Rumex acetosa)fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia