urządzanie lasu
 
Encyklopedia PWN
urządzanie lasu,
dział nauk. i praktyczny leśnictwa obejmujący planowanie użytkowania lasu i organizowanie produkcji w gospodarstwie leśnym;
tradycyjnym zadaniem urządzania lasu jest takie wykorzystanie siedlisk i drzewostanów, aby gospodarstwo leśne nieprzerwanie wytwarzało jak największe ilości drewna i innych produktów. W nowoczesnym urządzaniu lasu dąży się do optymalizacji wielostronnych funkcji lasu, przy czym zależnie od warunków przyr. i ekon. różne są proporcje między jego funkcjami produkcyjnymi, ochronnymi, melioracyjnymi, rekreacyjnymi i estetycznymi; technika urządzania lasu polega m.in. na: pomiarach geodezyjnych, rozgraniczeniu siedlisk i drzewostanów wg typologii i cech taksacyjnych, pomiarach drzewostanów, sporządzaniu map, projektowaniu podziału przestrzennego na mapach i w terenie, ocenie warunków ekon. i opracowaniu planu, tzw. operatu urządzeniowego, w którym ustala się pożądany skład gatunkowy, rębnie, etat rębny i inne wskaźniki oraz szczegółowe plany gospodarcze. Plany urządzania lasu są wykonywane zwykle na okres 10 lat.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia