obręb leśny
 
Encyklopedia PWN
obręb leśny,
terytorialna jednostka planowania w urządzaniu lasu, obejmująca obszary wyróżniające się określonym celem gospodarowania;
podstawę tworzenia obrębu leśnego stanowią produkcyjne funkcje lasu; obręby jednolite pod względem warunków siedliskowych i składu gatunkowego noszą nazwę obrębów siedliskowych lub „gospodarstw”, stanowią podstawowe jednostki regulacji rozmiaru użytkowania lasu, dla których ustala się etat cięć (etat rębny).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia