tribus
 
Encyklopedia PWN
tribus
[łac.],
w starożytnym Rzymie jednostka podziału obywateli;
tribusy odgrywały również ważną rolę w organizacji siły zbrojnej; początkowo 3 tribusy, ostatecznie — 35, 4 miejskie (tribus urbanae) i 31 wiejskich (tribus rusticae); u schyłku republiki straciły charakter terytorialny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia