cenzus
hist. w starożytnym Rzymie spis obywateli, oszacowanie ich majątku oraz zapisanie do odpowiednich tribus i zgromadzeń (komicje);
[łac. census ‘oszacowanie majątku’],
cenzus
Encyklopedia PWN
cenzus miał też funkcje sakralne (lustrum, rytualne oczyszczenie ciała obywatelskiego zgromadzonego pod bronią na Polu Marsowym); wg tradycji wprowadzony przez króla Serwiusza Tuliusza, za republiki sprawowany przez konsulów, a od 443 p.n.e. przez cenzorów; za cesarstwa spis ludności był pozbawiony elementu sakralnego; zachowane listy cenzusowe, podające liczbę zapisanych obywateli aż do końca panowania Augusta, są najważniejszym zbiorem danych demograficznych starożytności klasycznej.
