tributum
[łac.]:
tributum
Encyklopedia PWN
1) w starożytnym Rzymie samoopodatkowanie obywateli, wprowadzone 405 p.n.e. podczas ostatniej wojny z Wejami, na stipendium legionistów; proporcjonalne do majątku, ściągane w ramach tribus; w ciężkich wojnach podwójne, w miarę możliwości zwracane przez skarb państwa; zaniechane 167 p.n.e. wobec ogromnego wzrostu dochodów państwa;
2) za cesarstwa podatek bezpośredni mieszkańców prowincji: pogłówny (tributum capitis) i gruntowy (tributum soli).
