szeląg
jednostka rachunkowo-pieniężna u ludów germańskich VI–XI w., później moneta;
[niem. Schilling < germ. skillingaz],
szyling,
szeląg
Encyklopedia PWN
równa 12 denarom (fenig) u ludów germańskich w VI–XI w.; jako moneta srebrna wprowadzona po 1372 w Nadrenii i ok. 1380 w państwie krzyżackim, skąd w XV w. przyjęta do polskiego systemu monetarnego jako 1/3 grosza (6 denarów), bita też w innych krajach zachodniej i północnej Europy; od połowy XVII w. drobna polska moneta miedziana, bita do 1792.
