symbole chemiczne,
umowne międzynarodowe oznaczenia pierwiastków chemicznych w formie jedno- lub dwuliterowych skrótów ich przyjętych nazw łacińskich (dla dawniej odkrytych pierwiastków) lub angielskich;
symbole chemiczne
Encyklopedia PWN
np.: symbol tlenu — O (łac. oxygenium), wodoru — H (hydrogenium), miedzi — Cu (cuprum), nobla — No (nobelium), srebra — Ag (argentum). Ustalaniem symboli i nazw pierwiastków chemicznych zajmuje się Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC); do 2006 IUPAC nadała nazwy i symbole 111 pierwiastkom chemicznym; symbole pierwiastków cięższych, mających nazwy systematyczne, składają się z 3 liter (Unq od ununqudium dla pierwiastka 114). Symbol chemiczny we wzorze lub równaniu chemicznym oznacza 1 atom danego pierwiastka. Symbolicznego oznaczania pierwiastków dokonywali już alchemicy (np. w papirusie z Lejdy z połowy III w. znak Słońca oznacza złoto, znak Księżyca — srebro, znak Marsa — żelazo); symbole literowe w takiej formie, w jakiej stosuje się je dzisiaj wprowadził 1814 J.J. Berzelius.
