specjacja
chem. występowanie różnych form chem. i fiz. tego samego pierwiastka w danym obiekcie;
[ang. < łac.],
specjacja
Encyklopedia PWN
najważniejsze jest badanie tych pierwiastków chem., których związki mogą wywierać istotny wpływ na fizjol. funkcje żywych organizmów, zwłaszcza pierwiastków uważanych za toksyczne, jak np.: ołów, rtęć, arsen, cyna, selen, oraz pierwiastków o ważnych funkcjach biochem., jak np.: fosfor, wapń, magnez, jod; obiektami badania są próbki pobierane ze środowiska przyr. (wody, gleby, osady denne), tkanki roślinne, zwierzęce i ludzkie, płyny fizjol., żywność, a także materiały techn. (np. katalizatory, surowce i półprodukty). Poznanie s. pozwala wyjaśnić procesy przemieszczania się i przemian pierwiastków w procesach biogeochem., ich wpływ na funkcjonowanie żywych organizmów, procesy detoksykacji, rolę zanieczyszczeń żywności, oraz pomaga racjonalizować procesy zanieczyszczania i oczyszczania środowiska przyr.; na potrzebę badania s. wskazuje np. znacznie większa toksyczność nieorg. związków arsenu(III) niż niektórych związków org., jak arsenocholina, większa toksyczność związków metylortęciowych w porównaniu z nieorg. związkami rtęci, znaczenie równowagi między wolnymi jonami wapnia lub magnezu a skompleksowanymi formami tych metali we krwi.
