sole potasowo-magnezowe

sole potasowo-magnezowe,

skały osadowe pochodzenia chem., składające się gł. z chlorków i siarczanów potasu i magnezu: sylwinu, karnalitu, kizerytu, kainitu, polihalitu i in., z podrzędną zawartością halitu, anhydrytu, gipsu, węglanów, minerałów ilastych i innych.

Powstają przez wytrącanie się łatwo rozpuszczalnych soli z wód mórz (laguny, zatoki) i słonych jezior, wskutek ich odparowywania (ewaporacji) w klimacie gorącym i suchym; występują w osadach różnego wieku geol., najbardziej rozpowszechnione w utworach górnego permu (cechsztynu) i miocenu, gł. w Rosji (Solikamsk), na Ukrainie (m.in. Kałusz), w Niemczech (Stassfurt) i w Polsce (Kłodawa, Inowrocław, Zat. Pucka); stosowane w przemyśle chem., m.in. do wyrobu nawozów mineralnych..