skaner
inform.:
[ang. scanner < scan ‘przeglądać’, ‘lustrować’, ‘przeczesywać’],
skaner
Encyklopedia PWN
1) Urządzenie do wprowadzania do komputera obrazów, np. rysunków, fotografii, map, przezroczy; w połączeniu z programami przetwarzającymi obraz liter i cyfr na ich kody (OCR) może służyć do wprowadzania tekstu (np. wydruków, wypełnionych formularzy). Główne części skanera: a) źródło światła oświetlającego oryginał; b) układ optyczny (lustra, pryzmaty, soczewki, filtry optyczne) nadający kierunek wiązce promieni świetlnych odbitych od powierzchni oryginału; c) detektor (zespół fotoelementów lub elementów CCD) analizujący tę wiązkę, tj. mierzący poziom szarości (w skanerach czarno-białych) lub poziom nasycenia barwą (w skanerach kolorowych) poszczególnych pikseli obrazu i przetwarzający je na sygnały elektryczne; d) przetwornik analogowo-cyfrowy przetwarzające te sygnały na sygnały cyfrowe. Powstająca mapa bitowa obrazu jest przesyłana do komputera, gdzie może być dalej przetwarzana; do sterowania skanerem opracowano standard interfejsu TWAIN. Faktyczna liczba pikseli, które mogą być odróżnione w obrazie, a także liczba odróżnianych poziomów szarości lub nasycenia barwą, zależy od budowy skanera i wyznacza jego rozdzielczość rzeczywistą; w razie potrzeby można pozornie zwiększyć liczbę pikseli obrazu, wyliczając poziomy nasycenia dodatkowych pikseli jako średnią poziomów najbliższych pikseli faktycznie odczytanych (rozdzielczość interpolowana). Skanery są używane m.in. w grafice komputerowej, systemach archiwizowania informacji oraz w procesie reprodukcji poligraficznej; stanowią też część aparatów telefaksowych oraz kopiarek cyfrowych, w których obraz jest najpierw skanowany i zapamiętywany, a następnie wysyłany lub drukowany na drukarce; w poligrafii służą też do sporządzania wyciągów barw podstawowych, wykorzystywanych przy sporządzaniu form drukowych.
2) Program komputerowy służący do przeglądania plików pod kątem obecności wirusów.
