rezerwat przyrody
 
Encyklopedia PWN
rezerwat przyrody,
obszar objęty ochroną ze względu na występowanie w stanie zbliżonym do naturalnego ekosystemów, określonych gatunków roślin lub zwierząt albo obiektów przyrody nieożywionej o dużej wartości naukowej, przyrodniczej, kulturowej lub krajobrazowej;
w Polsce rezerwat przyrody powołuje wojewoda; pierwszy rezerwat przyrody w Europie powstał w Fontainebleau koło Paryża (1852), pierwszy w Polsce — Pamiątka Pieniacka, starodrzew bukowy w Złoczowskiem — 1886. W Polsce jest 1512 rezerwatów przyrody (2022) o łącznej powierzchni 171,3 tysiąca ha, w tym 751 rezerwatów leśnych o łącznej powierzchni 68,6 tysiąca ha, 160 rezerwatów florystycznych (5,0 tysiąca ha), 191 rezerwatów torfowiskowych (18,9 tysiąca ha), 119 rezerwaty faunistyczne (40,4 tysiąca ha), 102 rezerwatów krajobrazowych (23,3 tysiąca ha), 76 rezerwaty przyrody nieożywionej (2,1 tysiąca ha).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia