rewolucja lutowa
 
Encyklopedia PWN
rewolucja lutowa 1848 we Francji,
rewolucja fr. 22–24 II 1848, w której wyniku została obalona monarchia i wprowadzono ustrój republikański;
bezpośrednią przyczyną rewolucji lutowej były zarządzenia uniemożliwiające agitację na rzecz reformy parlamentarnej; walki uliczne, wywołane próbami stłumienia przez wojsko manifestacji mieszkańców Paryża, zmusiły Ludwika Filipa I do abdykacji (24 II), a utworzony równocześnie Rząd Tymczasowy (z udziałem republikanów i socjalistów utopijnych, deklarujący idee republiki socjalnej, swobód demokr. dla ludu) proklamował II Rep. Fr. (25 II); wkrótce z rządu usunięto reprezentantów robotników; kryzys gosp. oraz zwiększenie podatków spowodowały wrzenie, podtrzymując nastroje rewolucyjne i doprowadzając do manifestacji lud. w Paryżu (16 IV) i na prowincji; 4 V Zgromadzenie Nar. ponownie proklamowało republikę, wybierając jako najwyższą władzę wykonawczą Komisję Wykonawczą; na wieść o powstaniu wielkopolskim 15 V odbyła się demonstracja na rzecz niepodległości Polski (tzw. dzień pol.); 23–26 VI wybuchło w Paryżu powstanie robotnicze (zw. dniami czerwcowymi), wywołane zniesieniem warsztatów narodowych, krwawo stłumione przez gen. L.E. Cavaignaca, któremu 28 VI Zgromadzenie Nar. powierzyło władzę jako prezydent ministrów; rewolucja lutowa zapoczątkowała ruchy rewolucyjne w wielu krajach, w tym także na ziemiach pol. (Wiosna Ludów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia