rewizjoniści

rewizjoniści,

nazwa odłamu polit. działającego w PRL od 2. poł. lat 50. do schyłku lat 60., reprezentowanego przez intelektualistów oraz polityków wywodzących się w dużej mierze ze środowiska puławian;

do grupy tej najczęściej zaliczano przedstawicieli lewicowej inteligencji (m.in.: L. Kołakowski, W. Brus, B. Baczko, K. Pomian, K. Modzelewski, J. Kuroń, W. Bieńkowski); ich kryt. analiza rzeczywistości miała zagrażać gł. linii ideol. PZPR oraz państwom bloku sowieckiego; r. mieli być odpowiedzialni za wydarzenia na Węgrzech 1956, w Polsce i Czechosłowacji 1968, stawiając sobie za cel rozbicie jedności bloku sowieckiego i kwestionowanie zasad gospodarki socjalist.; oskarżenie o rewizjonizm było jednym z gł. instrumentów walki o władzę w łonie partii komunistycznych.