prestiż społeczny

prestiż społeczny, poważanie społeczne,

socjol. pozycja w hierarchii społ. ze względu na autorytet, uznanie, wpływ i poważanie społ. określonej jednostki lub grupy społ.;

jedno z kryteriów zróżnicowania społecznego. Zgodnie z tym kryterium, pozycja i rola jednostek w grupie i grup w społeczeństwie jest określona wielkością prestiżu społecznego, który jest wynikiem grupowej oceny wg uznanego ogólnie systemu wartości i wyobrażeń o pozytywnym wzorze zachowania się i postaw społecznych. Prestiż społeczny jako subiektywna strona obiektywnej pozycji społ. jest pewną formą społecznie uznawanej hierarchii „niższości–wyższości”. Jako źródła i jednocześnie kryteria prestiżu społecznego wymienia się najczęściej położenie ekon. (stopień zamożności), zakres posiadanej władzy, jakość i stopień reprezentowanej wiedzy i kwalifikacji zaw. oraz wtórnie od nich uzależnione społ. zachowanie się, czyli tzw. styl życia, pochodzenie rodzinne i reputację moralną. Zależnie od przyjmowanych w danej społeczności systemów wartości, określanych gł. przez układ stosunków ekon. i społ., pewne kryteria prestiżu społecznego stają się bardziej lub mniej decydujące. W każdym społeczeństwie istnieją również grupy nie mieszczące się w ogólnej hierarchii prestiżu społecznego (odrzucające przyjęte ogólnie wartości i normy, tworzące własne kodeksy, skale wartości i standardy), np. grupy rewolucjonistów, awangardowych intelektualistów, zwolenników nowych kierunków w sztuce. Jednolitość hierarchii prestiżu społecznego jest tym większa, im bardziej dane społeczeństwo jest zintegrowane i stabilne; dezintegracja i okresy przemian powodują przewartościowanie i ścieranie się różnych skal wartości, a więc i niejednolitość w hierarchii prestiżu społecznego Koncepcja uwarstwienia społ. wg kryterium prestiżu społecznego jest jednym z systemów gradacji przyjętych za podstawę teorii stratyfikacji społecznej.