pluskwiaki, Hemiptera,
nadrząd owadów uskrzydlonych;
pluskwiaki
Encyklopedia PWN
znane od permu; współcześnie kilkadziesiąt tysięcy gat., o narządzie gębowym kłująco-ssącym; odżywiają się z zasady pokarmem płynnym (soki roślin i zwierząt); samce czerwców i niektórych gat. mszyc nie pobierają pokarmu; zwykle 2 pary skrzydeł, u innych 1 para (samce czerwców) lub ich brak (pluskwa domowa, samice czerwców, niektóre pokolenia mszyc); jajorodne lub jajożyworodne, rozwój na ogół z przeobrażeniem niezupełnym; wiele gat. jest szkodnikami roślin uprawnych, także pasożytami zwierząt i roślin. Współcześnie pluskwiaki obejmują 2 rzędy: pluskwiaki równoskrzydłe, Homoptera, liczące ok. 40 tys. gat. (w Polsce ok. 1200) owadów lądowych (dł. przeważnie kilku mm, nieliczne gat. tropik. do ok. 15 cm), o 2 parach błoniastych skrzydeł, składanych dachówkowato; odżywiają się pokarmem roślinnym, niektóre są groźnymi szkodnikami (mszyce, czerwce, mączliki, misecznik śliwkowy, wiele miodówkowatych); należą tu m.in. piewikowate, koliszki, mączliki, mszyce, czerwce; pluskwiaki różnoskrzydłe, Heteroptera, obejmujące ok. 25 tys. gat. (w Polsce ok. 800), o skrzydłach pierwszej pary od nasady do połowy zesklerotyzowanych (półpokrywy), tylnych — błoniastych; u niektórych gat. gruczoły wonne; drapieżne lub pasożyty zwierząt, człowieka (pluskwa domowa) oraz roślin (płaszczyniec burakowy, warzywnica kapustna, korowiec sosnowy); należą tu gat. lądowe, m.in. pluskwowate (Cimicidae), tasznikowate i in., a także wodne płoszczycowate (płoszczyca, topielica), pluskolcowate (pluskolec), nartnikowate.
