pejotyzm,
synkretyczna religia Indian Ameryki Północnej, której gł. elementem jest kult pejotlu.
pejotyzm
Encyklopedia PWN
Pejotyzm wywodzi się z wierzeń plemion indiańskich Meksyku, jego rozwój nastąpił pod koniec XIX i na pocz. XX w., w ciągu następnych dziesięcioleci rozprzestrzenił się na ogromnym obszarze USA i południowej Kanady. W sferze kultu pejotyzm łączy miejscowe elementy (bicie w bęben, monotonne zawodzenie, wizje jako doświadczenia rel.) z chrześc. praktyką uzdrowień, modlitwą, nabożeństwem i udzielaniem sakramentów. Wyznawców pejotyzmu obowiązuje złożony kodeks, który zakazuje m.in. picia alkoholu, palenia tytoniu oraz nakazuje uczciwość, miłość wzajemną, troszczenie się o rodzinę, wykształcenie dzieci, samowystarczalność ekonomiczną. Pejotyzm przyczynił się w znacznym stopniu do odnowy moralnej indiańskich społeczności, zintegrował plemiona, tworząc więź panindiańską, stworzył system wartości, który nadawał sens życiu jednostek w nowych warunkach; określa się go jako ruch adaptacji. W 1918 powstały 2 organizacje grupujące wyznawców pejotyzmu: Amer. Kościół Indiański i Amer. Kościół Tubylczy.
