orzeł,
w starożytnej Grecji i Rzymie orzeł uchodził za ptaka królewskiego w podwójnym sensie: jako król ptaków i jako ptak symbolizujący władzę królewską (jego wizerunek zdobił berło); był także godłem legionów rzymskich, któremu oddawano królewską cześć; w heraldyce znak herbowy wielu narodów i państw;
orzeł
Encyklopedia PWN
może być jedno- lub dwugłowy, najczęściej ze skrzydłami rozpostartymi do lotu; nawiązując do tradycji cesarstwa rzymskiego przyjęto ten symbol (z czasem orzeł dwugłowy) także w cesarstwie bizantyńskim; w końcu XII w. występował na pieczęciach cesarzy niemieckich; od XIV–XV w. godłem cesarstwa stał się orzeł dwugłowy, przejęty potem przez cesarstwo austriackie; godłem królestwa niemieckiego był orzeł jednogłowy (w różnych formach przyjął się on w państwach Rzeszy Niemieckiej i stał się godłem powstałego 1871 cesarstwa niemieckiego); czarny orzeł dwugłowy od XV w. był w herbie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, później Cesarstwa Rosyjskiego; orzeł jest godłem państwowym Polski.
