orzech ziemny
 
Encyklopedia PWN
orzech ziemny, orzacha, Arachis hypogea,
roślina jednoroczna z rodziny bobowatych (motylkowatych), pochodząca z Brazylii, obecnie często uprawiana w obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych, a także w południowej Europie;
pędy wys. 0,5 m; liście pierzaste; kwiaty żółte; po przekwitnięciu szypułki wydłużają się i kierują w dół, wpychając w ziemię strąk, który dojrzewa na głębokości ok. 5 cm; strąki zawierają od 1 do 4 nasion, zw. orzeszkami ziemnymi lub fistaszkami; roślina użytkowa, uprawiana w rejonach tropik. i subtropik, a także w południowej Europie ze względu na smaczne, wysokokaloryczne nasiona (ok. 50% tłuszczu), z których otrzymuje się wartościowy olej arachidowy, używany do produkcji margaryny oraz stosowany w kosmetyce i lecznictwie.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Orzech ziemny (Arachis hypogea) fot. T. Guranowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia