opole, łac. vicinia,
w Polsce średniowiecznej wspólnota sąsiedzka;
opole
Encyklopedia PWN
początkowo opole obejmowały obszar o określonych granicach użytkowany przez wolnych osadników; XII–XIII w. — jednostka administracyjna obejmująca kilkanaście osad (chłopi, niższe rycerstwo), sprawująca funkcje policyjne i podatkowe; XIII–XIV w. wraz z rozwojem wielkiej własności ziemskiej i upowszechnieniem immunitetu, kolonizacji wiejskiej, opola uległy rozkładowi; od opola pochodzą nazwy etniczne (Opolanie) i geograficzne (Opole).
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
