obserwacja
naukozn., metodol. metoda badań nauk., w której systematyczne i planowe spostrzeganie jest podstawowym sposobem zdobywania materiałów naukowych;
[łac., ‘zwracanie uwagi na coś’],
obserwacja
Encyklopedia PWN
w skład o. jako metody badawczej wchodzą, oprócz czynności spostrzegania, również: sformułowanie zagadnienia, przygotowanie sytuacji, w których można prowadzić spostrzeganie, zdobywanie informacji mogących ułatwić, względnie zastąpić bezpośrednie spostrzeganie, notowanie i rejestrowanie czynników, ich interpretacja i stawianie hipotez. W metodologii nauk często przeciwstawia się o. (jako metodę, w której badacz ogranicza się do spostrzegania tego, co się dzieje bez jego ingerencji) eksperymentowi (jako metodzie, w której badacz zmienia warunki badanego zjawiska), jakkolwiek w praktyce badań nauk. między tymi 2 rodzajami metod badawczych nie ma ostrej granicy.
