naskórek
 
Encyklopedia PWN
naskórek, epiderma,
nabłonek wielowarstwowy budujący zewn. część skóry kręgowców; powstaje z ektodermy;
powstaje z ektodermy; jest nabłonkiem złuszczającym się ciągle lub okresowo (linienie) — złuszczające się komórki warstwy powierzchniowej naskórka są uzupełniane przez namnażanie się komórek warstwy rozrodczej spoczywającej na błonie podstawnej; naskórek może przekształcać się w różne twory naskórkowe: łuski rogowe, paznokcie, pazury, kopyta, włosy; u ryb naskórek jest nierogowaciejący, natomiast u płazów, gadów, ptaków i ssaków — rogowaciejący, tzn. zdolny do produkcji keratyny (zw. dawniej substancją rogową); naskórek pełni funkcję ochronną przed infekcją, a także różnymi czynnikami fiz. i chem.; naskórkiem nieprawidłowo nazywa się nabłonek jednowarstwowy powłokowy bezkręgowców.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Skóra, przekrój poprzecznyrys. M. Sokólska-Połutrenko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia