błona podstawna

błona podstawna,

biol. substancja międzykomórkowa zlokalizowana na granicy nabłonka i tkanki łącznej oraz wokół komórek tłuszczowych, komórek Schwanna i włókien mięśniowych;

składa się z blaszki podstawnej i sieci włókien siateczkowych (sprężystych i kolagenowych); przytwierdza komórki, uczestniczy w procesach wymiany substancji między komórkami a otoczeniem, wytycza drogi migracji komórek nabłonkowych i wzrostu wypustek neuronów.