mim
 
Encyklopedia PWN
mim
[łac. mimus < gr. mímos]:
1) w starożytnej Grecji i Rzymie widowisko farsowe (o treści zaczerpniętej z życia codziennego, oparte na mimice, gestykulacji, improwizowanym dialogu, akrobacji, pieśni i tańcu) oraz powstały z niego w V w. p.n.e. gatunek literacki (krótki dialog, przeważnie 2-osobowy); rozkwit mimu literackiego przypadł na okres hellenistyczny (III–I w. p.n.e.); w I w. p.n.e. mim upowszechnił się w Rzymie; jego kontynuacją w średniowieczu były interludia oraz komiczno-groteskowe scenki grane przez żonglerów i błaznów;
2) w starożytnej Grecji i Rzymie aktor występujący w mimie; średniowieczni żonglerzy, wesołkowie jarmarczni, błazny byli spadkobiercami mimów starożytnych.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Marceau Marcel fot. B. Dubowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia