metafizyczny realizm
 
Encyklopedia PWN
metafizyczny realizm,
filoz.:
1) stanowisko w metafizyce przeciwstawne idealizmowi, przyjmujące istnienie realnych bytów, niezależnych w bytowaniu od poznającego przedmiotu i jego świadomości, w konsekwencji negujące utożsamienie poznania i bytowania; głównymi przedstawicielami tak rozumianego realizmu metafizycznego byli: Arystoteles i św. Tomasz z Akwinu; współcześnie głosi go tomizm;
2) inaczej realizm ontologiczny lub idealizm obiektywny, stanowisko nawiązujące do doktryny Platona, wg którego idee są bytami samodzielnymi i obiektywnymi, stanowiącymi porządek rzeczywistości pozaempirycznej, poznawalny wyłącznie rozumowo; współcześnie tę wersję realizmu metafizycznego przyjęła fenomenologia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia