menady

menady

[gr., ‘szalejące’],

bachantki,

mit. gr. nazwa czcicielek Dionizosa, tańczących w religijnej ekstazie ku czci boga;

poetycki opis ich zachowania znalazł się po raz pierwszy w Bachantkach Eurypidesa; liczne przedstawienia plastyczne (od połowy VI w. p.n.e.).

Rygier Teodor, Bachantka, 1887 — Muzeum Narodowe, Kraków