masa papiernicza

masa papiernicza,

wodna zawiesina półproduktów służąca do wytwarzania papieru i tektury;

w zawiesinie znajdują się półprodukty włókniste (celulozowa masa, ścier, masy półchem. — roztwarzane częściowo chemicznie i częściowo mechanicznie oraz masy długowłókniste — uzdatnione wtórne surowce włók., np. szmaty bawełn., wełn.) i surowce wtórne (np. makulatura) z dodatkiem wypełniaczy (np. kaolin, talk, biel tytanowa), środków zaklejających, barwników, różnorodnych pomocniczych środków chem. — wspomagających, wiążących i retencyjnych (zatrzymujących drobne włókna i cząstki), a także umożliwiających nadawanie papierowi specjalnych właściwości (np. wodoodporności, miękkości). Do produkcji wytworów papierniczych (papiernictwo) przeznaczonych do celów techn., gł. niektórych papierów specjalnych, wykorzystuje się także włókna o pochodzeniu innym niż roślinne, np. włókna szklane. M.p. otrzymuje się przez rozczynianie w wodzie materiałów włóknistych, rozwłóknianie ich w rafinerach i rozwłókniaczach pęczków oraz zazwyczaj, mielenie w rafinerach i młynach papierniczych (niekiedy w holendrach) i zmieszanie z dodatkami masowymi (m.in. klejami, wypełniaczmi, barwnikami). M.p. jest poddawana oczyszczaniu z zanieczyszczeń ciężkich, np. piasku (w piasecznikach), i lekkich, np. kawałków folii (w sortownikach).