maoizm,
ideologia KPCh ok. 1957–1978 (choć pewne elementy przejmowano już wcześniej);
maoizm
Encyklopedia PWN
stanowił adaptację marksizmu-leninizmu do tradycji i warunków chińskich, dokonaną przez partię komunistyczną pod przewodnictwem Mao Zedonga; w strategii rewolucyjnej polegał na przesunięciu centrum walki politycznej i militarnej z miasta na wieś; w polityce wewnętrznej maoizm cechowały radykalne posunięcia polityczne i społeczno-gospodarcze, zmierzające do przemiany tradycyjnych Chin w komunistyczne (reforma rolna, Wielki Skok, „rewolucja kulturalna”); w polityce zagranicznej odzwierciedlał chińskie dążenie do uzyskania pozycji mocarstwa oraz przywództwa w świecie komunistycznym, co stało się przyczyną konfliktu z ZSRR; m., wcześniej przyjęty przez wiele partii komunist. Azji Południowo-Wschodniej, w latach 60. na Zachodzie wzbudził zainteresowanie w kręgach Nowej Lewicy i doprowadził do podziału w wielu partiach komunist.; po śmierci Mao (1976) kierownictwo KPCh odżegnało się od najbardziej skrajnych jego poglądów, ale oficjalnie nadal uznaje m. za obowiązującą doktrynę w partii i państwie.
