latenizacja
 
Encyklopedia PWN
latenizacja,
archeol. prąd kulturowy, który powstał w wyniku silnych oddziaływań cywilizacji celtyckiej na społeczności północnej, środkowej, częściowo wschodniej Europy, prowadzący do ich głębokich przemian;
początki l. datowane są na koniec III w. p.n.e., schyłek — na pierwsze lata n.e.; przejawy l. są widoczne m.in. w upowszechnieniu technik wytopu i obróbki żelaza, upowszechnieniu celtyckiego stylu w wyrobach metal. i ceramice, celtyckich elementach obrządku pogrzebowego (np. rytualne gięcie broni); proces l. zapoczątkował rozwój nowego cyklu kulturowego, trwającego jeszcze w okresie wpływów rzym., a różniącego się od lokalnych tradycji starszego okresu przedrzym.; przyczynił się do wykształcenia nowych kultur: przeworskiej, oksywskiej, zarubinieckiej, w pewnym stopniu kultury Poineşti-Łukaszewka oraz do głębokich przemian jastorfskiego kręgu kulturowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia