kuter
 
Encyklopedia PWN
kuter
[niem. < ang.]:
1) typ statku żaglowego (jachtu); klas. kuter ma 1 maszt z 5 żaglami (gaflowy żagiel przymasztowy — grot, podnoszony nad nim topsel i 3 trójkątne żagle przednie rozpięte na sztagach; żaglowiec);
2) mały statek wodny używany do rybołówstwa, obsługi jednostek pływających, prac techn.; kutry mają na ogół dużą dzielność morską, kadłub szeroki w stosunku do długości; kutry rybackie są używane do połowów w niewielkiej odległości od brzegu, kutry pilotowe — do przewożenia pilotów mor. na statki korzystające z usług pilotowych, kutry hydrograficzne — do prac badawczych, obsługi znaków nawigacyjnych, kutry dozorcze (inspekcyjne) — do służby policyjnej na łowiskach, akwenach portowych itp.;
3) mały okręt wojenny; jednostka bojowa lub pomocnicza o różnym przeznaczeniu: kuter torpedowy (torpedowy ścigacz), kuter rakietowy — ścigacz uzbrojony w rakiety, kuter trałowy (trałowiec), kuter desantowy (okręt desantowy), kuter szkolny i in.;
4) łódź okrętowa z napędem motorowym; używana do 1939 w pol. marynarce wojennej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia