kryminalistyka

kryminalistyka

[niem. < łac. criminalis ‘dotyczący zbrodni’],

interdyscyplinarna nauka stosowana, należąca do grupy nauk penalnych, opracowująca na podstawie własnych badań oraz adaptowania osiągnięć innych nauk zgodne z prawem skuteczne sposoby i procedury postępowania w celu wykrycia przestępstw i ich sprawców.

Kryminalistyka w tradycyjnym ujęciu dzieli się na: taktykę kryminalistyczną, zajmującą się metodami celowego postępowania organów ścigania karnego (m.in. pościg, przeszukanie, zatrzymanie, przesłuchanie), i technikę kryminalistyczną — wiedzę o techn. środkach i metodach stosowanych przy uzyskiwaniu, zabezpieczeniu i badaniu rzeczowych środków dowodowych (m.in.: daktyloskopia, traseologia, graficzna ekspertyza pisma, ekspertyzy pisma maszyn. i broni palnej); współcześnie wyróżnia się też strategię kryminalistyczną — subdyscyplinę, która, na podstawie analizy przestępczości, własnych badań oraz teorii i praktyki kryminologii, zmierza do określenia kierunków przyszłego rozwoju przestępczości i in., negatywnie ocenianych zachowań społ., a także metod ich zapobiegania i zwalczania. Kyminalistyka powstała w końcu XIX w.; do jej twórców należą: A. Bertillon, H. Gross, E. Locard i A. Reiss. W Polsce pierwsza katedra kryminalistyki powstała 1956 na Uniwersytecie Warszawskim.