krążenie, cyrkulacja,
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego; k. nazywa się całkę krzywoliniową z wektora pola 
(
) po zamkniętym konturze L (całka): 
, gdzie ax(x, y, z), ay(x, y, z), az(x, y, z) — składowe prostokątne wektora ();
krążenie
Encyklopedia PWN
() po zamkniętym konturze L (całka): , gdzie ax(x, y, z), ay(x, y, z), az(x, y, z) — składowe prostokątne wektora ();
w fizyce pojęcie k. jest używane w wielu działach, np. w mechanice klas. — k. pola siły 
(praca po zamkniętej drodze, znikająca w przypadku sił potencjalnych), w mechanice płynów — k. pola prędkości 
(niezerowe k. wskazuje na istnienie wirów).
(praca po zamkniętej drodze, znikająca w przypadku sił potencjalnych), w mechanice płynów — k. pola prędkości (niezerowe k. wskazuje na istnienie wirów). 
